ادیسون برای استخدام افراد ابتدا آنها را به ناهار دعوت میکرد. هنگامی که سوپ را میآوردند دقت میکرد و افرادی را انتخاب میکرد که پیش از چشیدن سوپ به آن نمک نمیزدند سپس از آنها سوالهایی میپرسید و تواناییهای آنها را با دیدی بسیار جدی بررسی میکرد اما افرادی که پیش از چشیدن سوپ به آن نمک میزدند مناسب کار با او نبودند زیرا او معتقد بود این افراد در برخورد با پدیدهای زندگی چشمبند اسب به چشم دارند آنها درباره آن چه ممکن و آن چه غیرممکن است مفروضات و قید و بندهای زیادی در ذهن خود دارند آنها همیشه فرض میکنند سوپ نیاز به نمک دارد بدون این که آن را چشیده باشند