آیا ضریب هوشی، امری فطری و تغییرناپذیر است؟ نه به اندازه‌ای که ما فکر می‌کنیم. کتاب جذاب و قانع‌کننده دانیل گلمن به ما می‌گوید که باور ما درباره هوش انسانی خیلی محدود است و مجموعه‌ای بسیار مهم از استعدادها و توانایی‌های حیاتی مؤثر در زندگی ما را نادیده می‌گیرد. گلمن، بر پایه پژوهش و بررسی پیشگامانه و جدید از عملکرد مغز و رفتارهای انسانی، عوامل مؤثر بر عملکرد کاملا ناموفق افراد دارای ضریب هوشی بالا و عملکرد بسیار موفق افراد دارای ضریب هوشی متوسط را نشان می‌دهد. این عوامل، که شامل خودآگاهی، انضباط شخصی و همدردی است به نوع ویژه‌ای ذکاوت وابسته است که او به آن هوش هیجانی می‌گوید. با وجود این‌ که دوران کودکی نقشی مهم و حیاتی در شکل‌گیری و تکوین این قابلیت دارد، هوش هیجانی مقوله‌ای فطری نیست و در زمان تولد انسان شکل نمی‌گیرد، بلکه می‌تواند در طول دوران بزرگسالی ما پرورش یافته و تقویت شود و تأثیرات مثبت مستقیمی برای تندرستی، روابط و کار و حرفه ما داشته باشد.