آریا کتاب

کتاب «حرفه: داستان‌نویس 2» به‌ویرایش فرانک ای. دیکسون و ساندرا اسمیت
مقالاتی درباب عناصر داستان. کتاب «حرفه: داستان‌نویس 2» جلد دوم ترجمۀ قسمت‌هایی از کتابی با عنوان اصلی Handbook of Short Story Writing است که متن اصلی آن اولین بار در سال 1970، به‌ویرایش فرانک ای. دیکسون و ساندرا اسمیت، منتشر شده و شامل مجموعه‌ای‌ست از مقالاتی که داستان‌نویسان و منتقدان و مدرسان داستان درباره داستان‌نویسی و فوت‌وفن و عناصر و ملزومات آن و نیز درباره ماهیت و اهمیت داستان نوشته‌اند و در این مقالات از منظری علمی و حرفه‌ای و آموزشی و کارگاهی به رمان و داستان کوتاه پرداخته‌اند.
در مجموعۀ «حرفه: داستان‌نویس» قسمت‌هایی از آن کتاب به‌ فارسی ترجمه و در چهار جلد به چاپ رسیده است. هدف از ترجمۀ مقالات کتاب «حرفه: داستان‌نویس» آشنایی داستان‌نویسان ایرانی با علم داستان‌نویسی و اصول و مبانی این حرفه است و یادآوری این نکته که کار داستان‌نویسی صرفاً با الهام پیش نمی‌رود و این کار نظم و نسق و قانون و اصولی دارد که باید آن‌ها را یاد گرفت، چون در غیر این صورت نمی‌توان داستان‌هایی در حدّ و اندازه‌ها و با استانداردهای جهانی نوشت و چنانکه در مقدمۀ کاوه فولادی‌نسب و مریم کهنسال‌نودهی بر این مجموعۀ چهار جلدی اشاره شده «درست داستان نوشتن و درست با مخاطب رابطه برقرار کردن، بدون شناخت اصول و مبانی جهانی داستان‌نویسی مقدور نیست.»
در جلد دوم کتاب «حرفه: داستان‌نویس» با عناصر اساسی داستان آشنا می‌شوید و مطالبی درباره پی‌رنگ، شخصیت‌پردازی و زاویه‌دید می‌خوانید.

مروری بر کتاب «حرفه: داستان‌نویس 2»
کتاب «حرفه‌: داستان‌نویس 2» شامل شانزده مقاله است که برحسب موضوع در سه بخش تنظیم شده‌اند.
در بخش اول کتاب «حرفه: داستان‌نویس 2»، با عنوان «پی‌رنگ»، از زوایای گوناگون و از چشم نویسندگان مختلف به موضوع پی‌رنگ در داستان پرداخته شده و نکاتی فنی و آموزشی در این باب گفته شده است.
مقالۀ اولِ بخش نخستِ کتاب «حرفه: داستان‌نویس 2»، با عنوان «پی‌رنگ چیست؟»، مقاله‌ای‌ست از انسن دیبل که در آن از چیستی پی‌رنگ و چگونگی ساخته‌شدن آن و از صحنه‌پردازی سخن رفته است.
آر. وی. کسیل در مقالۀ دوم بخش «پی‌رنگ»، با عنوان «پی‌رنگ و جایگاه آن در داستان امروزی»، از رابطۀ پی‌رنگ هر داستان با اعتقادات و جهان‌بینی نویسنده و نتیجه‌ای که در داستان مستتر است می‌گوید.
در مقالۀ سوم بخش اول کتاب «حرفه: داستان‌نویس 2»، با عنوان «راست گفتن اشتباه بزرگی است»، جان دی. فیتزجرالد بر اهمیت دروغ‌پردازی و اغراق در طرحِ پی‌رنگِ جذاب تأکید کرده است.
دیگر مقالات بخش اول کتاب «حرفه: داستان‌نویس 2» عبارتند از: «نوشتن داستان کوتاه به وسیله‌ی درون‌مایه» نوشتۀ دنیس ویتکام، «ارائه‌ی کشمکش در داستان کوتاه» نوشتۀ رابرت سی. مردیت و جان دی. فیتزجرالد، «پی‌رنگ = انگیزه = پی‌رنگ» نوشتۀ میشل آ. بنکس، «با شخصیت‌های داستانی‌تان بدرفتاری کنید» نوشتۀ پائولین بلوم و «داستان‌های بدون پی‌رنگ» نوشتۀ مرلین گرنبک.
بخش دوم کتاب «حرفه: داستان‌نویس 2»، با عنوان «شخصیت‌پردازی» به مقالاتی درباره شخصیت‌پردازی در داستان اختصاص دارد. مقالاتی که در این بخش از کتاب «حرفه: داستان‌نویس 2» می‌خوانید عبارتند از: «ظریف‌ترین نکته‌ها درباره‌ی شخصیت‌پردازی» نوشتۀ اورسن اسکات کارد، «ارزش یک زگیل» نوشتۀ کلایتون سی. باربو، «خلق شخصیت‌های دوست‌داشتنی» نوشتۀ جیمز هیلتون، «شخصیت‌پردازی در داستان کوتاه» نوشتۀ پگ براکن، «به شخصیت‌هاتان جان بدهید» نوشتۀ پیرل هاگریف و «همذات‌پنداری در داستان شخصیت‌های زنده را به وجود می‌آورد» نوشتۀ برایان کلیو.
در بخش سوم و پایانی کتاب «حرفه: داستان‌نویس 2»، با عنوان «زاویه‌دید»، نیز دو مقاله درباره «زاویه‌دید» در داستان می‌خوانید. این دو مقاله عبارتند از: «چه‌طور می‌توان زاویه‌دید مناسبی برای داستان کوتاه انتخاب کرد» نوشتۀ لوییس بوگس و «"اسماعیل صدام کن": زاویه‌دید» نوشتۀ جانت باروی.

درباره ترجمۀ فارسی کتاب «حرفه: داستان‌نویس 2»
کتاب «حرفه: داستان‌نویس 2» با ترجمه و مقدمۀ کاوه فولادی‌نسب و مریم کهنسال‌نودهی در نشر چشمه منتشر شده است.
کاوه فولادی‌نسب، متولد 1359 در تهران، داستان‌نویس، مدرس داستان‌نویسی و معماری، روزنامه‌نگار و منتقد ادبی، مقاله‌نویس و مترجم ایرانی و پژوهشگر حوزه معماری و شهرسازی است. فولادی‌نسب دارای فوق لیسانس معماری از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزادی اسلامی واحد تهران مرکز است. او همچنین پژوهشگر آزاد دانشگاه فنی برلین و عضو مرکز پژوهش‌های فنی و اجتماعی این دانشگاه است.
فولادی‌نسب داستان‌نویسی را با شرکت در کارگاه داستان‌نویسی جمال میرصادقی آغاز کرده است. از آثار داستانی او می‌توان به رمان‌های «هشت و چهل ‌و چهار» و «برلینی‌ها» اشاره کرد.
فولادی‌نسب با نشریاتی چون «اعتماد»، «آرمان»، «فرهیختگان»، «وقایع اتفاقیه»، «مردم امروز»، «کرگدن» و «بهار» نیز همکاری کرده است.
او همچنین دبیر دو مجموعه به نام‌‌های «خیابان ولی‌عصر تهران: روایت‌های داستانی» و «خیابان ولی‌عصر تهران: روایت‌های غیرداستانی» است.
از کاوه فولادی‌نسب و همسرش، مریم کهنسال‌نودهی، تألیفات و ترجمه‌های مشترکی نیز منتشر شده است.

مریم کهنسال‌نودهی، متولد 1359، مترجم و پژوهشگر داستان‌نویسی و معماری است. کهنسال‌نودهی دانش‌آموختۀ رشتۀ معماری است. از ترجمه‌ها و تألیفات مشترک او و کاوه فولادی‌نسب می‌توان به ترجمۀ نسخۀ مصور و بازنویسی‌شده رمان «در جستجوی زمان از دست‌ رفته» مارسل پروست و ترجمۀ کتاب «بئاتریس و ویرژیل» و نیز اثر تألیفی «سرگذشت معماری در ایران» اشاره کرد. او همچنین، در کنار کاوه فولادی‌نسب و محمود قلی‌پور، یکی از مؤلفان و گردآورندگان کتاب «جریان چهارم: مروری بر آثار نویسندگان نسل چهارم» است.

رتبۀ کتاب «حرفه: داستان‌نویس 2» در گودریدز: 3.74 از 5.