درباره کتاب
کتاب پیش رو نقد و تفسیری است از آثار هوشنگ ابتهاج.
ابتهاج شاعر و پژوهشگر نامآشنایی است که در سال 1306 در رشت متولد شد. نخستین اثر او با نام نخستین نغمهها در 1325 منتشر شد. برخی غزلها، تصنیفها و اشعار نیمایی ابتهاج را هنرمندانی همچون محمدرضا شجریان، احمدظاهر، علیرضا افتخاری و محمد اصفهانی اجرا کردهاند. از دید غلامحسین یوسفی شعر «سایه» از آثار خوب و خواندنی است که مضامینی گیرا و دلکش، استعارهها، صور خیال بدیع، زبان روان، موزون و خوشترکیب از ویژگیهای آن است.
اشعار نو ابتهاج درونمایهای تازه و ابتکاری دارد و با زبانی شیوا سروده شده است.
سایه اساسا غزلسرا بود و غزلهایی با آبوهوای جدید خلق کرد.
او سرانجام در مرداد ماه 1401 در آلمان درگذشت و در باغ محتشم رشت، به خاک سپرده شد.
بخشی از کتاب
در بگشایید
شمع بیارید
عود بسوزید
پرده به یکسو زنید از رخِ مهتاب…
شاید
این از غبارِ راه رسیده
آن سفری همنشینِ گم شده باشد.