آریا کتاب

یکی از انواع روان درمانی های موثر روان درمانی تحلیلی است. روان درمانی تحلیلی چیست؟

هدف از روان درمانی تحلیلی آن است که به بیماران کمک کند تا نیروهای ناخودآگاه را که می توانند در رفتارهای فعلی، افکار و احساسات نقش داشته باشند، درک کنند.

تاریچه این نوع از درمان به  نظریه زیگموند فروید بر میگردد که رویکرد روانکاوی را تاسیس کرد. درمان تحلیلی نسخه ی بروز شده تر روانکاوی است.

به طور کلی، در روان درمانی تحلیلی تعداد جلسات کمتری در هفته نسبت به درمان روانکاوی دارد. اما با این حال فرآیند درمان نیز طولانی است.

در ادامه بیشتر درباره اینکه روان درمانی تحلیلی چیست؟ و چه تفاوتی با روانکاوی دارد؟ صحبت می کنیم.

روان درمانی تحلیلی چیست؟

روان درمانی تحلیلی نوعی گفتگوی درمانی عمیق است که از دل روانکاوی به وجود آمده است.

هدف این درمان این است که افکار و احساسات ناخودآگاه یا عمیقاً مدفون شده را به ذهن خودآگاه برساند تا تجربیات و احساسات سرکوب شده، که غالباً از کودکی هستند، به سطح بیایند و مورد بررسی قرار گیرند.

این تجربیات در ارتباط با افراد نزدیک به خصوص والدین رخ می‌دهد و تأثیرات آن تا زمان بزرگسالی ادامه خواهد یافت.

در واقع، شخصیت امروز ما از زمان کودکی و در ارتباط با محیط اطرافمان شکل گرفته است.

ما از کودکی راه‌هایی را برای ایجاد و نگهداری ارتباط با دیگران درونی کرده‌ایم، و این روش‌ها بر نگرش ما در زمان حال تأثیر بسزایی دارد اگر چه از بیشتر آن‌ها به طور کامل آگاه نیستیم.

در واقع این روش‌ها ریشه در نیازهای عاطفی ما از بدو تولد دارند. کودک از همان ابتدا نیاز به مرتبط بودن و دلبستگی را ابراز می‌کند.

این یعنی ما برای زنده ماندن و رشد کردن نیاز داریم به مادر خود به طور عاطفی مرتبط شده و به وی دلبسته شویم.

پس از آن که کودک از حضور کمک کنندۀ مادر خاطرجمع شد، تلاش می‌کند محیط بیرون را جستجو کرده و به کاوش بیشتر در دنیای بیرون بپردازد.

به طور کلی، همۀ ما از هنگامی که به دنیا می‌آییم نیازهای جسمی و روانی اساسی داریم که برای زنده ماندن، والدین ما باید به آن‌ها پاسخگو باشند.

و یکی از مهمترین آن‌ها نیازهای عاطفی است. همزمان با بزرگتر شدن کودک نیازهای عاطفی او هم رشد می‌یابد.

این نیازهای عاطفی برای سلامت روانی کودک اهمیت بالایی دارد.

البته این نیازها در بزرگسالی هم وجود دارد و تنها نوع رسیدن به آن‌ها تغییر می‌یابد.

بنابراین، شاید بتوان این طور گفت که ما از بدو تولد نیازهای عاطفی مهمی داشته‌ایم که گاهی والدین ما در پاسخگویی مناسب به آن‌ها با شکست مواجه شده‌اند.

به همین دلیل  ما با فقدان‌ها و محرومیت‌های عاطفی  ککبود محبت در کودکی روبرو شده‌ایم که درد و رنج روانی زیادی برایمان ایجاد کرده است.