آریا کتاب

به مهمانی اخیری فکر کنید که در آن بیشتر مهمان ها را نمی شناختید. با چه کسی بیشترین زمان خود را می گذراندید، آنهایی که می شناختید یا آنهایی که نمی شناختید؟ اگر به سمت غریبه ها جذب می شوید، ممکن است برون گرایی طبیعی باشید و رفتارتان می تواند زمینه «جلب نظر» را بازتاب دهد که بعدا آن را به عنوان نیازی درونی به توفق بر دیگران تعریف می کنیم. برعکس، اگر عامدانه به دنبال دوست های نزدیکتان بگردید و تمام عصر با آن ها وقت بگذرانید و از دخالت غریبه ها خوشتان نیاید این نشانه ی محکمی است که یکی از زمینه های اصلی شما رابطه ساز است: میلی طبیعی برای عمیق کردن روابط موجود. آخرین باری را به خاطر بیاورید که یکی از کارمندانتان به شما گفت نمی تواند سر کار بیاید، چون بچه اش مریض است. اولین فکرتان چه بود؟ اگر بلافاصله روی بچه ی مریض تمرکز کردید، پرسیدید مشکل چیست و کی قرار است مراقبش باشد، این ممکن است نشانه ای باشد که همدلی یکی از قوی ترین زمینه های استعداد در شماست. اما اگر ذهنتان به طور غریری به این سوال پرید که چه کسی جای کارمند را پر می کند، زمینه ی برنامه ریز – توانایی کنترل متغیرهای زیاد با هم – احتمالا استعدادی غالب در شماست. یا آخرین باری که بدون این که همه ی حقایق را در اختیار داشتید باید تصمیم می گرفتید؟ اگر این عدم اطمینان را دوست داشتید، در باور خود مطمئن بودید که هر حرکت، حتی در جهت اشتباه، به آینده ای روشن تر ختم می شود، احتمالا از موهبت زمینه ی فعال کننده برخوردارید که تعریف آن جانب داری از اقدام کردن با وجود ابهام است. اگر تا زمانی که حقایق بیشتری به دست بیاورید فعالیت را متوقف و مختصر کردید یا به تعویق انداختید، زمینه ی تفکر تحلیلی قوی می تواند توضیح این رفتارتان باشد. هرکدام از این واکنش هایی که اول به ذهن می رسند به الگوهای مشخص رفتاری اشاره دارد و بنابراین نشانه هایی از استعدادتان به دست می دهند. در عین این که واکنش های فی البداهه ی شما، بهترین ردپای استعداد شما را فراهم می کنند، اینها هم سه نشانه ی دیگر است که باید در ذهن داشته باشید: اشتیاق داشتن، یادگیری سریع و خشنودی.