آیا تا به حال شده است که ساعتها به میز کار خود خیره شوید ولی نتوانید کاری از پیش ببرید؟ کال نیوپورت در کتاب بهره وری آهسته با ما از خستگی و فرسودگی شغلی صحبت میکند. فرسودگی میتواند قاتل خاموش عملکرد بهینهی شما در محل کار باشد. برای یافتن بهترین راهکارها برای مبارزه با این مساله بیایید در مورد کتاب پیشرو که اتفاقا کتاب منتخب سال 2024 از دیدگاه آمازون نیز هست، بیشتر بخوانیم.
بیانگیزگی، احساس عدم رضایت از خود و خستگی فیزیکی مزمن. آیا این علائم برای شما آشنا هستند؟ خب ممکن است شما دچار فرسودگی شغلی شده باشید. به کمک اطلاعات مفید کال نیوپورت (Cal Newport) در کتاب بهره وری آهسته (Slow Productivity: The Lost Art of Accomplishment Without Burnout) میتوانیم این مساله را دقیقتر بررسی کنیم.
اول باید ببینیم که فرسودگی شغلی چیست؟ فرسودگی شغلی واکنشی است که جسم و روان ما در برابر استرس و فشارهای کاری طولانی مدت نشان میدهد. این وضعیت تا حدی میتواند پیشرفته شود که علاوهبر آنکه زندگی شغلی ما را از پا بیاندازد، زندگی شخصی ما را نیز تحتتاثیر خود قرار دهد. ممکن است دیگر حتی سپری کردن لحظات بهخصوص با خانوادهیمان نیز برای ما شادیبخش و دلنشین نباشد. هیچکس دوست ندارد در چنین وضعیتی قرار بگیرد. پس برای مقابله با این وضعیت باید عوامل فرسودگی شغلی را بشناسیم و بعد با آن مبارزه کنیم.
چرا مهم است که در برابر فرسودگی شغلی مقاومت کنیم؟ یکی از مهمترین بخشهای زندگی روزمرهی ما در محل کارمان سپری میشود. اگر نتوانیم در این مدت زمان طولانی از لحظاتمان بهخوبی و با خاطری شاد و آسوده بهره ببریم انگار که از تمام هفته، ماهها و حتی سالهای زندگیمان نتوانستهایم لذت کافی را ببریم. کال نیوپورت در کتاب بهره وری آهسته به ما آموزش میدهد که چگونه میتوان از انرژی حرفهای، تمرکز حرفهای و زمان حرفهایمان به بهترین شکل ممکن استفاده کنیم. راهکار کال نیوپورت برای مبارزه با فرسودگی شغلی این است که اول کارهای کمتری انجام دهید، سپس، با سرعت طبیعی کار کنید و درنهایت نیز روی کیفیت کار دقت و ریزبینی داشته باشید.
کال نیوپورت در کتاب پیشرو در قالب داستانهایی از افراد مشهور در زمینههای مختلف علمی و ادبی و سیاسی به بیان نظریهها و استراتژیهای پیشنهادیاش برای تولید کار با کیفیت میپردازد. برای مثال او داستانهایی سرگرمکننده از بنجامین فرانکلین، استفنی مایر و استیو جابز میآورد و سپس در خلال آن داستانها نتایج مطلوب خود را از شیوهی زندگی این افراد مشهور و نوع بهرهوری آنان در زندگی ارائه میدهد.
کتاب بهره وری آهسته اغلب با رویکردی علمی وعملگرایانه به تعیین این مساله میپردازد که چرا باید برای افزایش بهرهوری با سرعتی آهسته و پیوسته عمل کنیم. نیوپورت در این کتاب با ما در مورد بهرهوری ساختگی و دروغین صحبت میکند. اینکه ما گاها چهطور در محل کار وانمود میکنیم که مشغول بهنظر میرسیم. اینکه چطور کسبوکارها کمیت پروژهها را بر کیفیت خروجی برتری میدهند و همین برای مدیران و کارکنان مسالهساز خواهد شد و هزینهی بسیاری بر جای خواهد گذاشت.
هدف اول کال نیوپورت در این کتاب آموزش و برقراری تمرکز است. او میخواهد تا جای ممکن به افراد بیشتری کمک کند تا خودشان را از چنگال بهرهوری ساختگی نجات دهند. مطالبی که او به شرح آنها میپردازد، اساسا مناسب حال نیروی کاری است که از آزادی عمل نسبتاً مناسبی درایجاد تغییرات در عملکرد خود برخوردار است. این مخاطب هدف گروه وسیعی از کارمندان و کارآفرینان مستقل و مالکان کسبوکارهای کوچک را شامل میشود. این افراد آزادی عمل بیشتری دارند و بنابراین میتوانند روش سازماندهی کار خودشان را انتخاب کنند.
اگر قصد تغییر پر فرایند بهرهوری شغلی خود را دارید و از نحوهی کارکردنی که پر از استرس و فرسودگی است خسته و ناراحتید، به شما توصیه میکنیم تا کتاب بهره وری آهسته را مورد مطالعه قرار دهید. این کتاب به شما کمک میکند تا به ایجاد تغییرات اساسی در زندگی حرفهایتان از طریق سه اصلی که کال نیوپورت توصیه کردهاست، بپردازید. تنها با انجام دادن کار کمتر اما با سرعت طبیعیتر و ریزبینی زیاد، کال نیوپورت به شما قول میدهد که به ایجاد رابطهای پایدارتر و رضایتمندانهتر در شغلتان برسید.
کتاب بهره وری آهسته توسط مائده نصیری شریفی ترجمه شده است و وظیفهی انتشار آن را نیز نشر میلکان برعهده داشته است.
علاقمندان به افزایش بهرهوری خود در حوزههای شغلی میتوانند از مطالعهی این کتاب لذت ببرند و از سر فرسودگی شغلی و استرسهای مضاعف کاری رهایی یابند.
اگر تمام این خودنماییهای دیجیتالی را کنار بزنیم، میبینیم که هستهی جنبش کنارهگیری آرام فقط مشاهدهای عملگرایانه است: کنترلی که بر بار کاریات داری، بیشتر از چیزی است که فکرش را میکنی. تاکتیکهای این جنبش هم بسیار واضح و مشخص بود. برای نمونه، پیشنهاد میکرد خودتان برای انجام کار اضافه داوطلب نشوید. در واقع ساعت 5 بعدازظهر به بعد خیلی راحت نه بگویید و از این انتظار که مدام ازطریق ایمیل و پیامک در دسترس باشید، کم کنید. بسیاری از شرکتکنندگان این جنبش اعلام کردند که همین تغییرات کوچک سبب ایجاد تحولی بزرگ در اثرات روانی بار کاریشان شده است. همین مرا به فکر فروبرد. چرا بهجای اینکه جنبش کنارهگیری آرام را پاسخی کلی به «بیمعنابودن کار» در نظر بگیریم، نباید آن را تاکتیکی خاص برای رسیدن به کار فصلی ببینیم؟ برای نمونه، اگر تصمیم بگیرید یک فصل در سال را کنارهگیری آرام کنید، چه اتفاقی میافتد؟ مثلاً بین جولای تا آگست این کار را بکنید. یا مثلاً بین عید شکرگزاری و سال نو که حواس همه خیلی پرت است، این کار را انجام دهید؟ این تصمیم را خیلی بزرگ نکنید و فقط بهآرامی (انتخاب این کلمه برای این است که کلمهی بهتری به ذهنم نرسید) این کار را انجام دهید و بعد بدون هیاهو، به همان سرعتِ عادیتان برگردید.
برایاینکه این ایده عملی شود، باید درصورت امکان، پروژههای بزرگ را قبلاز اینکه فصل تعطیلی شبیهسازیشدهتان شروع شود، جمع کنید و تا بعد از اتمام این فصل، پروژهی بزرگ دیگری را شروع نکنید.