پژوهشی قابل تأمل در ماهیت خلاقیت و هنر. ریک روبین در کتاب عمل خلاقانه: روشی برای زندگی به یکی از اساسیترین انگیزههای انسانی برای تداوم حیات، نگاهی عمیق و تأملبرانگیز میاندازد. او سراسر زندگی را فرصتی برای خلق کردن و آفرینش میانگارد و در طول این کتاب به شرح و بسط این ایده میپردازد. قابل ذکر است این کتاب در شمار پرفروشترین آثار نیویورک تایمز قرار دارد.
ریک روبین، چهرهای شناختهشده در عرصهی موسیقی معاصر آمریکا، هنر را شکل نهایی خودشکوفایی قلمداد میکند. او در کتاب عمل خلاقانه: روشی برای زندگی (The Creative Act: A Way of Being) هنر را فراخوانی ارجمند میپندارد که روح انسان را از هرآنچه رنگ تعلق دارد بینیاز میکند و میکوشد برای این پرسش اساسی، پاسخی سنجیده ارائه دهد: چگونه یک هنرمند از ساحت مفاهیم انتزاعی به سوی خلق و آفرینش حرکت میکند؟ این کتاب به شیوهای روشمند فرآیند عمل خلاقه را ترسیم میکند و ترکیبی از انگیزهآفرینی، الهامبخشی و نیز نکاتی رهگشا را برای مخاطب به ارمغان میآورد.
خلاقیت منحصراً به خلق هنری مربوط نمیشود. همهی ما روزانه به انحاء گوناگون درگیر این عمل هستیم. خلق کردن یعنی به وجود آوردن چیزی که قبلاً وجود نداشته است. چیزی که میتواند یک مکالمه باشد، یا راه حل یک مشکل، یادداشتی برای یک دوست، یا چیدمان مجدد مبلمان در یک اتاق، و یا پیدا کردن یک مسیر جدید برای بازگشت به خانه و دور زدن ترافیک. از خلال این نگرش است که فارغ از این که ما در زندگی خود به خلق هنری میپردازیم یا نه، میتوان جهان و فرصت زیستن را به عنوان امکانی برای یک خلاقیت ابدی در نظر گرفت.
ریک روبین در طول سالها فعالیت حرفهای در عرصهی هنر معاصر آمریکا، در این کتاب آموزههایی اساسی و مجرّب را در اختیار خوانندگان میگذارد و به شرح و تفسیر آنها میپردازد. او بهتجربه آموخته است که هنرمند بودن پیش از آن که دربارهی اثر خلقشده و فرآیند خلق کردن باشد، به ارتباط هنرمند با جهان مربوط میشود. خلاقیت در زندگی همه جای دارد و همه میتوانند آن را شکوفا کنند. روبین در طول کتاب خود پیرامون مسئولیتهای هنرمند سخن میگوید و میکوشد از طریق به اشتراک گذاشتن این تجربهی خواندنی با ما، مسیر هنرمند شدن را به عنوان جادهای که همهی ما میتوانیم آن را طی کنیم روشن کند.
نشر نون ترجمهی یاسمن ثانوی را از این اثر خواندنی تهیه و منتشر نموده است.
یک اثر ادبی متعالی که نشان میدهد با وجود همهی نشانههایی که خلاف این را به ما میگویند، جهان همچنان به ما لبخند میزند. (روزنامهی وال استریت)
این اثر کتابی است که آرزو میکردم در 25 سالگی در قفسهام داشته باشماش. (استیو لویت)
نشخواری زیبا در مورد فرآیند خلاقیت. روبین در این اثر دیدگاه خود را در مورد خلاقیت به اشتراک میگذارد؛ دیدگاهی که به نوبهی خود منعکسکنندهی نحوهی نگرش او به جهان است. این کتاب کار قابل توجهی را در توضیح این ایدههای عمیق و فلسفی به روشی آسان انجام میدهد. (Complex)
ریک روبین بینشهایی را پیرامون یک حرفهی درخشان به نمایش میگذارد تا نشان دهد که چگونه میتوان بهترین بهره را از موسیقیدانان گرفت. او درسهای مفیدی را برای بقیه در این فرآیند ارائه میدهد. (فایننشال تایمز)
این یک اثر هنری زیبا و الهام بخش در زمینهی آفرینش، خلاقیت و کار هنری است. این کار قلب نویسندگان و هنرمندان را در هرکجا که باشند شاد خواهد کرد و آنها را به تلاشی دوباره این بار با حسی جدید از معنا و جهتگیری وادار خواهد ساخت. (آن لاموت)
ریک روبین تعریف یک نابغهی خلاق است. او خرد خود را در کتاب عمل خلاقانه: روشی برای زندگی گرد آورده است و این اثر احتمالاً الهامبخشترین کتابی است که تا به حال در مورد خلاقیت خواندهام. این کتاب برای کسانی که میخواهند زندگی جدیدی را تجربه نمایند و اعتماد به نفس را در میان تار و پود خلاق وجود خود احساس کنند، یک موهبت الهی است. (مت هیگ)
روبین کتابی جذاب نوشته است که سرشار از افکار عمیق، بینشها و خلاقیتهای فراوان است. (لسآنجلس تایمز)
اگر در وجود خود هنرمند بالقوهای را سراغ دارید که تا کنون مجال شکوفایی پیدا نکرده است، شما را به خواندن کتاب عمل خلاقانه: روشی برای زندگی دعوت میکنیم.
ریک روبین (Rick Rubin)، تهیهکنندهی نامدار آمریکایی و نویسندهی کتاب عمل خلاقانه: روشی برای زندگی، در سال 1963 در نیویورک متولد شد. او 9 مرتبه جایزهی گرمی را از آن خود کرده و از سوی مجلهی تایم به عنوان یکی از اثرگذارترین افراد جهان معرفی شده است. ادل، لینکین پارک، امینم و نصرت فاتح علی خان از جمله هنرمندان و گروههایی هستند که ریک روبین در طول این سالها با آنها همکاری داشته است.
دودلی در وجود همۀ ما هست. و با اینکه آرزو میکنیمای کاش وجود نمیداشت، آنجاست تا به ما خدمت کند. کموکاستیها از انسان است، و جذابیت هنر در انسانیتِ نهفته در آن است. اگر ما مثل ماشینها بودیم، دیگر هنری خلق نمیشد. دیگر هنر روح نداشت. زندگی همیشه با درد همراه است، یا احساس ناامنی و ترس. همۀ ما با هم فرق داریم و بینقص نیستیم، و این کاستیها هستند که هرکدام از ما را میسازند و آثار ما را جذاب میکنند. ما آثاری را خلق میکنیم که انعکاسی از وجود خود ما هستند، و اگر این احساس ناامنی بخشی از وجود ما باشد، پس آثار ما میزان بالاتری از حقیقت را دربر خواهند داشت. خلق هنر یک حرکت رقابتی نیست. آثار ما تجسمی از خود ما هستند. این درست نیست که بگویید «من از پس این چالش برنمیآیم». بله، شاید نیاز باشد که عمق بیشتری از هنرتان را ابراز کنید تا دیدگاهتان را کاملاً درک کنند. اگر شما از پس آن برنیایید، هیچ کسِ دیگری هم نمیتواند. فقط شما هستید که میتوانید. فقط شما هستید و صدای خودتان.
کسانی که کار هنری را انتخاب میکنند، بسیاری از اوقات از همه آسیبپذیرتر هستند. خیلی از بهترین خوانندگان دنیا هستند که نمیتوانند به صدای خودشان گوش بدهند. و اینها موارد نادری نیستند. بسیاری از هنرمندها در عرصههای مختلف مشکلات مشابهی دارند. حساسیتی که به آنها اجازۀ خلق هنر را میدهد همان آسیبپذیریای است که آنها را نسبت به قضاوت شدن بیشتر حساس میکند. با این حال، بسیاری از افراد آثارشان را به اشتراک میگذارند و خطر نقد شدن اثرشان را به جان میخرند. انگار هیچ انتخاب دیگری ندارند. هنرمند بودن همان وجود آنهاست، و با ابراز وجودشان ساخته میشوند. اگر یک خالق اثر میترسد که چون نمیتواند قدمی بردارد او را قضاوت کنند، شاید به این خاطر باشد که در وجود او میل محافظت کردن از خود بیشتر از شوق به اشتراک گذاشتن اثر است. شاید هنر نقش اصلی او نباشد. شاید خلقوخوی او به حرفۀ دیگری میخورد. این راه به هر کسی تعلق ندارد. سختی هم بخشی از این روند است.