کتاب بیچارگان، رمانی نوشته فئودور داستایفسکی است که اولین بار در سال 1846 به چاپ رسید. زمانی که این کتاب انتشار یافت، داستایفسکی که یکی از مهم‌ترین نویسندگان روسیه به حساب می‌آید، تنها بیست و چهار سال سن داشت. این رمان، تحسین و تمجید آنی هم منتقدین و هم مخاطبین را برای او به ارمغان آورد. شاهکار داستایفسکی که تصویری گزنده از جامعه و روانشناسی انسان است، در قالب نامه‌هایی رد و بدل شده میان دو شخصیتی روایت می‌شود که هر دو، در فقر و شرایط سخت زاغه‌های سن پترزبورگ گیر افتاده‌اند. ماکار، نویسنده‌ای است که تلاش می‌کند از این شرایط سخت جان سالم به در ببرد و باربارا، زنی خیاط است که حقوق بسیار پایینی دریافت می‌کند. این دو شخصیت عاشق هم هستند اما فقر به آن ها اجازه ازدواج را نمی‌دهد. ماکار و باربارا به دنبال کسب احترام دنیای پیرامون هستند اما نمی‌توانند در انجام این کار چندان موفق عمل کنند.